babcia

Z upływem lat organizm seniora słabnie, a przez to wzrasta prawdopodobieństwo zapadnięcia na choroby wieku podeszłego. Możemy wyróżnić dwie przyczyny wzrostu zapadalności na wspomniane dolegliwości, są związane z ciągle wydłużającą się długością życia ludzi oraz ze zjawiskiem szybkiego starzenia się społeczeństwa.

pielęgniarka

Według badań statystycznych, jedynie co piąta osoba starsza nie cierpi na żadną chorobę. Do grona najczęstszych schorzeń wieku podeszłego należą:

CUKRZYCA TYPU C U OSOBY STARSZEJ 

Prawdopodobieństwo wystąpienia tej dolegliwości, znacząco wzrasta po przekroczeniu 60 roku życia. Cukrzyca typu C jest najczęściej diagnozowana u osób starszych z nadwagą. Czynnikiem, który ma duży wpływ na zwiększenie wystąpienia cukrzycy jest niska aktywność fizyczna seniora. Występowanie innych chorób towarzyszących również znacząco zwiększa szanse na wystąpienie cukrzycy typu C.

W branży opiekuńczej istnieje wiele ofert pracy do opieki nad osobami schorowanymi. Dlatego zapoznać się z podstawowymi schorzeniami seniorów.

W trakcie opieki nad seniorem cierpiącym na cukrzycę, należy mieć na uwadze, że niemal 50% z nich dotyczą również powikłania tej choroby. Wśród nich możemy wyróżnić zaburzenia wzroku czy niewydolność nerek. Co 25 chory cierpi również z powodu tzw. stopy cukrzycowej. W związku z tym, szczególną uwagę należy zwrócić na każde zmiany w tym zakresie. Jeśli zauważymy cokolwiek niepokojącego, należy koniecznie i bez zwłoki zgłosić to lekarzowi prowadzącemu seniora.

osoba starsza

OSTEOPOROZA U SENIORA

Osteoporoza jest chorobą układu kostnego, która często prowadzi do złamań. Mogą one występować nawet po niewielkim urazie. Złamania najczęściej dotyczą kręgosłupa, kości przedramiennych lub szyjki kości udowej. Mogą one także wystąpić w innych miejscach.

Nadmierna łamliwość kości związana jest ze zmniejszeniem ich gęstości mineralnej oraz zaburzeniem ich jakości oraz struktury. Istnieją czynniki, które mogą przyczynić się do przyspieszenia przebiegu choroby. Często pomocna może w tym być zmiana stylu życia.

Na rozwój osteoporozy wpływa:

  • dieta uboga w witaminy i minerały (zwłaszcza niska podaż wapnia, witamin D i K)
  • palenie papierosów
  • spożywanie alkoholu
  • niska aktywność fizyczna
  • zbyt niska ekspozycja na światło słoneczne.

NADCIŚNIENIE TĘTNICZE U OSÓB STARSZYCH

Uważa się, że czynniki dziedziczno-genetyczne są najczęstszą przyczyną nadciśnienia tętniczego. Nie bez wpływu pozostają również nadwaga, zaburzenia nerwowe oraz nieprawidłowa regulacja wyższych ośrodków nerkowych. Wpływ na te czynniki ma stałe napięcie psychiczne oraz poczucie odpowiedzialności.

Warto rozróżnić dwa okresy nadciśnienia pierwotnego:

  • okres nadciśnienia chwiejnego, czyli czas, w którym możemy zaobserwować podwyższone ciśnienie tętnicze, ale stopień jego podwyższenia wykazuje wahania;
  •  okres nadciśnienia utrwalonego, kiedy to zaobserwować możemy stale podwyższone ciśnienie krwi (zarówno skurczowe, jak i rozkurczowe).

W początkowym etapie choroby możemy zaobserwować prawidłowe wartości, zwłaszcza w podczas wypoczynku psychicznego oraz fizycznego, wzrosty widoczne są tylko w sytuacjach stresogennych.

Lekarz

CHOROBA ALZHEIMERA U SENIORA

Choroba Alzheimera to najczęstsza przyczyna otępienia u seniorów, którzy przekroczyli 65 rok życia. Najczęstszymi objawami są tu zaburzenia pamięci. Powoduje je zanik tkanki mózgowej. Późniejsza faza choroby prowadzi do ograniczenia samodzielności włączając w to podstawowe czynności dnia codziennego, jak przyjmowanie posiłków.

Czynniki wpływające na rozwój choroby mogą być związane z:

  • wiekiem 65+,
  • urazami głowy,
  • nadciśnieniem tętniczym,
  • podwyższonym poziomem cholesterolu LDL,
  • cukrzycą,
  • zakażeniem wirusem opryszczki,
  • niskim poziomem edukacji,
  • predyspozycjami genetycznymi.

Postęp choroby Alzheimera wiąże się z:

  • afazją – czyli zaburzeniami mowy, trudnościami w doborze słów i nazywaniu przedmiotów;
  • apraksją – niezdolnością wykonywania wyuczonych ruchów, np. posługiwaniem się
    sztućcami, pisaniem, czytaniem;
  • agnozją – zaburzeniami słyszenia i widzenia;
  • zaburzeniami czynności wykonawczych – jak np. ubieranie się, gotowanie, jedzenie.

PARKINSON U OSÓB STARSZYCH

Choroba Parkinsona to schorzenie ośrodkowego układu nerwowego, które objawia się jako spowolnienie ruchowe, drżenie kończyn, sztywność mięśni lub zaburzenia chodu i postawy.